دختر آسمان

کوچه ای بی عبورم ،شبی بی مهتاب.
درد چون هواست و به ناچار میکشم نفس 
قورت داده ام زمستان را 
یخ بسته دلم.
گیر کرده ام در خلوت ِ خاموش و جا مانده ام در فصلی که عشق
راهش از من جدا گشت.
دیگر مرا
نمیشناسد آن آشنای دور. 
آفتاب آرزوهایم را 
ربوده فلک
دیگر
تابشی نیست 
این دلِ یخ بسته 
بهارش را خاک کرده اند

می ترسم از آدم ها …
آدم هایی که دست می گذارند روی تنهایی ات …
مجوزِ ورود می گیرند …
و تنهاترت می کنند …
آدم هایی که سایه می اندازند روی سرت …
و بی تفاوت، سایه سنگین می کنند …
آدم هایی که ساده می گیری بودنشان را …
و سخت می کنند گذرِ لحظه هایت را …
آدم هایی که کوهِ معرفت می شوی برایشان …
و آنها مدام می لرزانندت با آتشفشانِ بی معرفتی هاشان …
آدم هایی که به هزار و یک خاطره، دلبستۀ شان می شوی…
و انها بي تفاوت ميگذرندو ميروند …

از خدا پرسیدم:

 خدایا چطور می توان بهتر زندگی کرد؟

 خدا جواب داد :

 گذشته ات را بدون هیچ تاسفی بپذیر،

 با اعتماد زمان حالت را بگذران

 و

 بدون ترس برای آینده آماده شو .

 ایمان را نگهدار و ترس را به گوشه ای انداز .

 شک هایت را باور نکن وهیچگاه به باورهایت شک نکن .

 زندگی شگفت انگیز است

 فقط

 اگربدانید که چطور زندگی کنید

 مهم این نیست که قشنگ باشی ،

 قشنگ این است که مهم باشی!

 حتی برای یک نفر

 مهم نیست شیر باشی یا آهو

 مهم این است با تمام توان شروع به دویدن کنی

 كوچك باش و عاشق.

 كه

 عشق می داند آئین بزرگ كردنت را

 بگذارعشق خاصیت تو باشد

 نه

 رابطه خاص تو باکسی

  موفقیت پیش رفتن است

 نه

 به نقطه ی پایان رسیدن

 فرقى نمی كند گودال آب كوچكی باشی یا دریای بیكران.

 زلال كه باشی، آسمان در توست